Reşadiye Irmağı |
Reşadiye Irmağı - Yeliz Yıldırım - İlknur Cabadan
Kaval: Cemal Zengin
TAHİR BEY'İN TÜRKÜSÜ
1939 yılında 27 Aralık sabaha karşı, herkesin derin bir uykuda olduğu zaman korkunç bir sarsıntı, Reşadiye ve köylerini adeta yerle bir eder. Halkın çoğu enkaz altında kalır. Çoğu da diri diri yanar. Kışın çok şiddetli geçmesi nedeniyle yollar kapalıdır. Bu yüzden, Reşadiye'ye uzanacak yardım eli gecikir. Ancak, depremden onbeş gün sonra bir doktor, yirmibeş gün sonra da Kızılay yardımı gelir. Burada biraz da il yönetiminin ilgisizliği söz konusudur.
Bu depremde toplam 2100 kişi hayatını kaybetmiştir. Hemen hemen her aileden bir kişi kayıplar zincirine katılmıştır.
Türküde adı geçen Tahir Bey ilçede uzun yıllar belediye başkanlığı yapmış son derece hatırı sayılır bir kişidir. Tahir bey bu depremde karısı ve oğlu Aydın'la birlikte hayatını yitirmiş; bu acı olay, türkülere konu olarak belleklerden hiç silinmemiştir.
Reşadiye ırmağı
Geliyor coşa coşa
Vali bize bakmıyor
Sen yetiş İsmet Paşa
Reşadiye çeşmesi
Köprüden mi bozuldu?
Tahir beyin kolları
Enkazdan mı ezildi?
Çifte kumrular konmuş
Tahirin konağına
İngiliz çivisi batmış
Aydın'nın yanağına
Reşadiye ırmağı
Geldi doldu pazara
Tahir Bey'le oğlunu
Bir koydular mezara
Kemal'im İstanbulda
Ablasının yanında
Mektup yazın Kemal'e
Biz kırıldık burada
Reşadiye önünde
Uzun uzun kavaklar
Meleşiyor kuzular
Işımıyor sabahlar...
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder